8 januari 2016

Topping voor alles

In plaats van granola maak ik vaak deze topping.
Hetzelfde idee een beetje, maar dan minder werk en ook zeer geschikt voor over je salade. Of je soep.
Heb ik die granola nog niet zien doen hoor.

Je kunt de ingrediënten vervangen voor dingen die je wél in huis hebt. Ik had nu veel zonnebloempitten dus die zitten er vooral in. In een afgesloten pot kun je het zo’n soort van eeuwig bewaren.

Ingrediënten
Voor een flinke pot

2 el venkel- en korianderzaadjes (of minder, naar smaak)
handje zonnebloempitten
handje pompoenpitten
handje amandelschaafsel

1 el lijnzaad, gebroken

Bereiding

1. Je kunt kiezen of je de pitten heel laat of ze even snel maalt. Ik deed ze heel even in het molentje van mijn staafmixer. Rooster alles in een droge koekenpan, behalve het lijnzaad want dat knapt niet op van warmte. Begin met de specerijen en eindig met het amandelschaafsel – dat verbrandt HEEL SNEL. Ook niet even tussendoor gaan afwassen dus.
2. Laat afkoelen voor je het eet of in een pot doet. Als tussendoortje is het ook heel lekker trouwens.

2 januari 2016

Gebakken rijst met wat je nog hebt

Of fried rice natuurlijk, want dat klinkt veel lekkerder.

Fried brown rice

Hoe dan ook: dit is nou typisch eten om je koelkast mee op te ruimen. Bijna alles kan erin, ook spullen uit je voorraadkast trouwens.

Dit keer gebruikte ik bruine rijst, want dat had ik nog. Het beste werkt het met rijst van de vorige dag. Omdat dat wat droger is, bakt het beter. Ook die witte rijst die je over hebt van je Thaise afhaalmaaltijd doet het gebakken perfect.

Verder gebruikte ik nu kastanjechampignons, tuinerwten, paksoi, paprika en tomaat voor een kleine groenteninhaalslag en heel veel gember omdat ik daar dol op ben. Andere groenten kunnen ook, net als restjes kip, varkensvlees, gamba’s of tempeh bijvoorbeeld. Op het laatst roer je er ei doorheen; dat geeft het iets heel romigs. Als je liever vegan eet kan ik me voorstellen dat je er wat plakjes avocado op doet op het laatst.
Niet echt een recept dus, dit, maar meer een idee.

Ingrediënten
Voor 2 personen

plantaardige olie (zonnebloem bijvoorbeeld, of rijstolie)
rijst die je over hebt (voor 2 personen ongeveer 4 handen vol)
groenten die je over hebt, gesneden
smaakmakers: verse gember, rode peper, knoflook, bosui, sesamolie, sojasaus, vissaus, verse koriander, sesamzaadjes, sambal (de gele sambal van Hottie vind ik hier HEEL lekker bij)
3 eieren
optioneel: (restje) kip, tempeh of andere proteïne

Bereiding

1. Bak in een ruime pan (liefst een wok) op hoog vuur in een klein beetje olie de groenten met de gember en rode peper. Voeg pas later de knoflook toe, dat verbrandt anders en geloof me: dat is vies.
2. Doe de rijst erbij en eventueel de kip, tempeh of andere proteïne en breng op smaak met een scheutje sojasaus, sesamolie en gebruik vissaus in plaats van zout. Bak nog even mee.
3. Roer de eieren los en giet in de pan. Bak nog ongeveer 1 minuut mee. Serveer in kommetjes met wat bosui, sesamzaadjes, verse koriander en wat sambal on the side.

10 december 2015

Bloemkoolsoep met miso & paddenstoelen

Bloemkoolsoep

Het komt er niet erg van de laatste weken: overdag koken zodat er nog enige kans is op een behoorlijke foto.
De redenen daarvoor zijn alleen maar heel ontzettend leuk, dus klagen is volstrekt niet nodig.

Thuis werken heeft nogal wat voordelen: zo kan je bijvoorbeeld lekker soep maken voor de lunch. Ik gebruikte nu bloemkool, en deed er miso EN paddenstoelen bij voor heel veel umami.

Ingrediënten

beetje ghee (of kokosolie)
2 witte uien, gesnipperd
1/2 spaanse peper
2 teentjes knoflook, fijngesneden
1 flinke bloemkool, in roosjes
sap van 1 sinaasappel (kun je ook weglaten)
+/- 1 1/2 liter groentenbouillon
2 eetlepels witte misopasta (toko)
zout en peper

+/- 250 gram paddenstoelen naar keuze, fijngesneden
rasp van 1 citroen
optioneel: platte peterselie

Bereiding

Fruit de ui met de peper in een pan met dikke bodem in wat ghee, en voeg er na een paar minuten de knoflook aan toe. Doe daarna de bloemkool erbij en bak even mee. Blus af met de bouillon en eventueel het sinaasappelsap.
Laat koken tot de bloemkool écht goed zacht is, minimaal een half uur. Ik doe het altijd te snel – ongeduldig – en dan blijft het een beetje korrelig.
Bak ondertussen de paddenstoelen in een gloeiendhete pan met dikke bodem in maar een piepklein beetje ghee. Breng pas op het laatst op smaak met citroenrasp, zout en peper.
Voeg de miso toe en pureer de soep met een staafmixer of blender mooi glad en proef of ie op smaak is. Serveer met een schepje paddenstoelen en misschien nog wat platte peterselie.

13 november 2015

Simpele pompoendip met harissa

Mijn liefde voor dips is alleen maar groter geworden sinds ik verliefd ben geworden op een man die heel gelukkig wordt van brood met dat soort dingen.

Deze pompoendip is het resultaat van voor de verandering veel te veel geroosterde pompoen voor soep.
Het restje pureerde ik.

Samen met wat van de Belazu Verbena Harissa was het een perfect smeersel, maar als je de FoodWeLove box niet hebt zoals wij werkt gewone harissa ook goed.
Het belangrijkste vind ik dat pompoen behalve heel lekker vooral zoet is, en die smaak mij snel verveelt. Sommige mensen vinden dat heerlijk; ik heb er zout, zuur en pittig bij nodig. Harissa is een pasta van pepers met verschillende specerijen, en samen met citroensap levert dat het resultaat op waar ik naar op zoek was.

Ingrediënten
1/2 flespompoen, in de oven geroosterd – ongeveer 30 minuten op 200 graden
1 teentje knoflook uit de pers
1 theelepel harissa
sap en rasp van 1/2 citroen
scheut lekkere olijfolie
zout en peper
optioneel: sumak

Bereiding
1. Pureer de pompoen in je keukenmachine of met een staafmixer.
2. Voeg de overige ingrediënten toe en meng tot een gladde massa. Voeg eventueel nog een scheutje water toe voor een extra gladde dip.
3. Eet met (zelfgemaakt) flatbread, naan, salades of geroosterde kip.

2 november 2015

Dieren eten en wortelsoep met karwij en ricotta

Afgelopen stond ik met Em op VegFest, om de vegan producten Dee’s daar te laten proeven.
Leuk, vooral omdat we dan toch een soort van kunnen koken samen.

Die vegan events zijn bij uitstek een gelegenheid om mijn eigen vleeseten (niet mijn eigen vlees eten, begrijp me niet verkeerd) te heroverwegen. Zeker toen er een cameraploeg voorbijkwam van de VARA, en we werden bevraagd door Tim den Besten (die van Quinoakutten). Hij vertelde dat hij zich bezwaard voelt omdat hij van dieren houdt, maar ze óók opeet. Vond hij hyprocriet, en dat is precies het gevoel dat ik vaak heb over het feit dat ik vlees eet.

Toen ik 5 was werd ik vegetariër, nadat mijn vader heel eerlijk had geantwoord op mijn vraag waar de varkens in een passerende vrachtwagen heen gingen. Dat hield ik vol tot ongeveer mijn vijftiende: zonder knakworstjes en met de super vieze groenteburgers van die tijd. Na een paar jaar bijna niets gegeten te hebben doordat ik ziek was, ging ik over op vegan eten. Dat was voor mij toen een ontzettend goede manier om weer langzaam aan eten te wennen, zeker ook omdat ik dierlijke producten fysiek simpelweg niet kon verteren. Zegt wel wat volgens mij.

Nu eet ik weer regelmatig vlees, maar vind ik ondertussen dat al die mensen op VegFest een veel sterker punt hebben dan ik. Leuk hoor, dat ik vrijwel alleen maar biologisch vlees eet, en niet zo vaak. Maar ik eet die dieren nog steeds, met als enige argument dat ik het te lekker vind om niet te doen. En misschien is een ander argument dat het volgens mij veel beter is als iedereen minder vlees gaat eten, dan dat een klein groepje die-hard vegan is. Zwak, zeker als je hoort wat er allemaal op tegen is om vlees te eten.

Van de vijf minuten die we met Tim hadden is alleen onze quote dat we niet vegan zijn, overgebleven in de montage. Logisch. Achteraf is er dan alleen zo veel dat je eigenlijk wilt zeggen, maar daar zijn we helemaal niet belangrijk genoeg voor natuurlijk. De hele vegan scene roept bij veel mensen veel weerstand op, maar dat ligt denk ik vooral aan de vorm. Hun mening snijdt meer hout dan die van vegetariërs, hoewel dat natuurlijk ook al een goede stap is en beter dan dat ik doe. Want: door melk en kaas te eten zorg je net zo goed dat de hele vleesindustrie in stand wordt gehouden. Want die mannetjesdieren geven heus geen melk hoor, en die mogen ook niet ergens vrij blijven rondlopen tot ze zelf graag dood willen. Bij Zondag met Lubach werd gister even aandacht besteed aan het onderwerp ‘Minder vlees eten’. Dat is precies de toon die nodig is denk ik. Scherp, grappig en luchtig – maar wel heel goed onderbouwd en feitelijk. Dat laatste is vooral belangrijk, omdat emotie in dit onderwerp makkelijk de overhand neemt.

Voorlopig blijf ik hypocriet, vooral omdat ik zo blij ben dat ik alles weer mag eten van mezelf. Af en toe vlees en kaas vind ik zó lekker dat ik dat blijf eten. Heel egoïstisch. In ieder geval zal ik nooit, zoals Tim zei, vlees eten en dan niet door hebben dat het vlees is.

Tijd voor soep na dit lange verhaal.
Wortelsoep met karwij, een kruid dat ik pas helemaal heb ontdekt.
Helemaal vegan, tot je er een schepje ricotta in doet.
Hoeft niet, heb ik voor de foto wel gedaan.
De mooie servetten zijn trouwens van emma b, de prachtigste woonwinkel die ik ken.

Ingrediënten
Voor een pan soep

1 kilo winterwortels, in stukken
2 uien, in stukken
2 tenen knoflook, in stukken
1/2-1 rode peper (soms heb je van die pepers die smaken alsof het paprika is, dan moet er veel in – ken je peper)
1 eetlepel karwijzaad
+/- 1 1/2 liter groentebouillon (ik doe gewoon water en voeg afhankelijk van hoe veel dat is de blokjes toe – 1 per 1/2 liter)
kokosolie
zout en peper
optioneel: ricotta

Bereiding

1. Verhit wat kokosolie in een soeppan en voeg als het warm is de karwij toe. Als de zaadjes beginnen te poffen doe je de uien erbij, en een paar minuten daarna de knoflook en wortel. Bak even mee.
2. Blus af met bouillon, tot alles net onder staat. Breng aan de kook en pureer na ongeveer een half uurtje. Proef en breng op smaak met zout en peper.
3. Maak af met een schepje ricotta als je niet vegan eet. Wat geroosterde pitten is ook lekker, of een schepje kokosmelk. Heb je er helemaal geen dieren voor nodig.

18 oktober 2015

Mungbonen met geroosterde wortel en kruidenolie

Dit recept heb ik een beetje afgekeken van Ottolenghi, en van Eem die het voor het eerst maakte en er woest enthousiast over was. Ik heb het recept daarna een beetje aangepast aan mijn smaak en keukenkastjesinhoud, maar het blijft een fijn recept.

De mungbonen heb ik nu laten kiemen, twee dagen. Dat houdt zo veel in als ze laten weken in iedere dag vers water, tot er kleine witte puntjes verschijnen (die uiteindelijk uitgroeien tot taugé). Je verhoogt door het kiemen de voedingswaarde, en ze wáren al zo gezond. Mungbonen zijn licht verteerbaar, rijk aan eiwit en vitamine C; om maar eens wat te noemen.

Allemaal leuk en aardig, maar het moet natuurlijk vooral lekker.
Dat zit wel goed.

Ingrediënten
Voor 2 personen

150 gram mungbonen (gekiemd of gewoon zo)
3 winterwortels, in reepjes
olijfolie
scheutje witte wijnazijn
karwij-, venkel, mosterd- en korianderzaadjes (of een selectie daarvan)
1/2 eetlepel chilivlokken
1/2 teen knoflook, geraspt
zout naar smaak
rasp van 1 citroen
koriander

Optioneel: geitenkaas, feta of gepocheerde kip en iets groens (spinazie, rucola, snijbiet)

Bereiding
1. Kook de mungbonen. Als je ze gekiemd hebt, hoeft dat maar een minuut of 10. If not ongeveer 20-25 minuten. Giet af en zet opzij. Verdeel de wortel over een bakplaat, besprenkel met olie, zout en peper en rooster een half uurtje op 200 graden.
2. Verhit een scheut olijfolie in een koekenpan en voeg daaraan de kruiden toe. Bak een minuut of 3, tot ze poffen. Voeg de warme olie aan de mungbonen toe, samen met de knoflook, chilivlokken, azijn en zout.
3. Meng de bonen met de wortel, koriander (als je dat niet net als mijn zusje het vieste op aarde vindt) en citroenrasp. Proef of het op smaak is. Eet als lunch, of als diner met wat brood.

Zo is de salade vegan, maar met wat geitenkaas, feta of kip is het ook ontzettend lekker. Ik eet er ook graag wat extra groen bij.

6 oktober 2015

Scrambled egg whites met hazelnoten

Scrambled eggs vind ik iets heerlijks, waar je me best voor wakker mag maken om met een cliché te spreken.
Sins kort doe ik de social media voor Two Chicks, een merk dat eiwit van gelukkige kippen in een fles bij de supermarkt verkoopt. Heel handig hoor, kom ik nu achter.
Vanmorgen maakte ik roereiwit of scrambled egg whites, zoals dat veel mooier heet in het Engels, met ui en hazelnoten.
Not bad at all.

Als je geen flesje van Two Chicks hebt (maar gewoon te koop bij AH hoor) scheid je natuurlijk gewoon bio-eitjes, en maak je met de eigelen mayonaise. Of, chocolademousse.
Go crazy.

Ik at het nu met een handje spinazie, en voelde me een heuse fit girl omdat ik óók al gesport had.

Ingrediënten

4 eiwitten (ongeveer; een flinke scheut Two Chicks in ieder geval)
1 rode ui, in ringen
handje hazelnoten, gehakt
handje spinazie
zout en peper
spicy olie, of Tabasco
neutrale kokosolie

extra: halve avocado

Bereiding

1. Verhit een beetje kokosolie in een pan. Doe als het heet is de uien erbij en bak een paar minuten op medium vuur.
2. Doe de hazelnoten erbij en laat nog even meebakken. Voeg het eiwit toe en roer goed. Breng op smaak met zout en peper en bak tot het er gaar uit ziet.
3. Eet met een handje spinazie en spicy olie of Tabasco om het op smaak te brengen. Ik at het met een halve avocado want dat is lekker en ook reuze fit toch?

22 september 2015

The Village Coffee & Music in de gevangenis

Westwing vroeg me om iets te schrijven over mijn lievelingsrestaurant. Heel leuk, maar ongeveer net zo makkelijk als het kiezen van mijn lievelingseten. Bij deze toch een poging.

De beste koffie van Utrecht drink je bij The Village Coffee & Music, en dat doe je sinds een paar weken niet alleen maar bij hun eerste zaak op de Voorstraat. Daar begonnen Angelo en Lennaert een paar jaar geleden, maar inmiddels hebben ze een tweede vestiging in een voormalige gevangenis op het Wolvenplein. Met behalve hun fameuze koffie nu ook ontbijt, lunch en diner.

Het bijzondere van The Village is heus niet alleen hun onovertroffen flat white en creatieve kaart. Ze onderscheiden zich voor mij ook door hun oprechte enthousiasme en gastvrijheid. Best zeldzaam, en wat mij betreft een van de belangrijkste USP’s van The Village. De toevoeging Music is er trouwens niet zomaar: er staat altijd goede muziek aan en er zijn regelmatig live-optredens.

Bij The Village op het Wolvenplein kun je ontbijten met yoghurt en huisgemaakte granola, maar ook lunchen met een brioche en gebakken eitje, broodje varkensbuik of een salade met ziltige lamsoor en San Daniele ham (de lekkerste ham die er is, yes dus). Dineren kan met rode poon, diamanthaas of wortel met kamille- en muntolie, om maar eens wat te noemen. Niet gek toch?

Met mooi weer eet en drink je al die goodness lekker buiten, op hun terras aan het water. Als het weer wat minder is hebben ze een grote ruimte binnen, waar je kunt zitten met uitzicht op de grote open keuken.

Kortom: een ontzettende aanrader. Het Wolvenplein ligt een beetje buiten het centrum maar is zeker de wandeling waard. En met die Utrechtse afstanden is het nooit écht ver.

Foto van DUIC

PS
Heb je geen zin in koffie of vind je het Wolvenplein toch te ver weg? Dan is er Eetwinkel Geniet, een van mijn andere favorieten. Niet helemaal zonder vooroordeel, want de leukste man van de wereld is daar één van de eigenaars. Je bestelt er lekkere koffie met een zelfgemaakt koekje erbij, planken met charcuterie of kaas, verschillende wijnen per glas en ze hebben een te gekke lunchkaart. Niet alleen dat koekje maken ze zelf; chef en mede-eigenaar Jeordy draait ook zijn hand niet om voor de taarten en andere dingen op de kaart. Je kunt er terecht voor een healthy groene smoothie of salade, maar ook voor een niet zo healthy cheesecake of broodje met huisgerookte (in de schuur bij zijn schoonmoeder!) zalm. Allemaal heel betaalbaar, en allemaal heel lekker. Oh, en gluten-, suiker-, of lactosevrij eten? Doen ze bij Geniet niet moeilijk over.

16 september 2015

Fregola met ingemaakte citroen en abrikozen

Ik was nooit zo pasta-ey, maar sinds ik samenwoon is dat een beetje veranderd.
Hij is namelijk gek op pasta, en eet het liever drie dan één keer per week.
We eten dan vaak verstandige volkorenpasta, van spelt of kamut bijvoorbeeld.
Dat laatste maakte hij deze week zelf, het recept daarvoor zal ik hem ontfutselen en hier delen.

Oók pasta, maar dan anders, is fregola. Of fregula, over de spelling is de wereld het niet helemaal eens.
Deze Sardijnse pasta leerden we ooit kennen dankzij Yvette, en doet een beetje denken aan parelcouscous.
Ik ontdekte dat naast Gran Sardegna ook Thull’s het verkoopt, op de Pretoriusstraat in Amsterdam.
Sowieso een goed excuus om daar eens te gaan kijken, want Simone verkoopt alleen maar lekkere dingen.

Deze salade bedachten we voor FoodWeLove (en daar maakten we ook deze foto), en blijft een van mijn lievelingsdingen.

Ingrediënten
Voor 2 personen met leftovers voor de lunch de volgende dag.
Want dat wil je.

250 gram fregola (of vervang door parelcouscous)
handje abrikozen
handje pistache of amandelen (ongebrand en ongezouten), fijngehakt
1 ingemaakte citroen, de schil
1⁄2 theelepel kaneel
bosje platte peterselie
olijfolie
zout en peper

Bereiding

1. Kook de fregola ongeveer 8 minuten in gezouten water.
2. Rooster de pistache of amandelen in een droge koekenpan en hak in stukjes. Snijd de abrikozen en schil van de ingemaakte citroen in kleine blokjes.
3. Giet de fregola af en meng met een flinke scheut olie, kaneel, abrikozen en citroen. Breng op smaak met peterselie, zout en peper.

1 september 2015

Dadel-notenballetjes

Nadat ik voor de zoveelste keer een heleboel geld had uitgegeven aan een variant op een dadel-notending, maakte ik ze weer eens zelf. En dat is zo makkelijk dat ik me weer verbaasde dat ik het nooit meer doe.
Perfect voor mee naar je werk, school of in het lunchtrommeltje van je kind.
Bij de basis van noten en dadels kun je doen wat je vindt. Ik heb er drie opgeschreven die ik graag maak.

Ingrediënten

2 handjes dadels (zonder pit of niet vergeten die eruit te halen)
2 handjes ongebande, ongezouten noten
1 handje havermout
1/2 eetlepel kokosolie
snufje zout

1/2 winterwortel in stukken, snuf kaneel, snuf kardemom OF 1/2 gekookte biet en een snuf kaneel OF handje gedroogde mango (even weken in warm water) en wat kokosrasp

Bereiding

1. Doe de dadels met de noten, havermout en snufje zout in het molentje van je staafmixer (verdeel het dan in porties) of een keukenmachine.
2. Maal tot er een plakkerig deeg ontstaat. Doe er een piepklein beetje water bij als het te korrelig is, of wat extra noten als het te veel plakt.
3. Maak er balletjes van met natte handen. Als je wat geduldiger bent dan ik zien ze er mooier uit dan op de foto, beloofd. Kun je ze zélfs nog door een beetje kokos rollen, of door sesamzaadjes of iets anders dols.